کد مطلب:7653 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » احكام

آيا اعتقاد نداشتن به استخاره با قرآن، حرام است؟ آيا استخاره نوعي فال به حساب ميآيد؟

عدم اعتقاد به استخاره به وسيله قرآن، حرام نيست، چون استخاره جز مسائل ضروري دين نيست، تا انكار آن موجب حرمت شود; استخاره نوعي مشورت و طلب ياري و خير از خداوند متعال به وسيله قرآن كريم و در واقع نوعي تفأل به قرآن كريم است.

استخاره به معناي طلب خير كردن است. آنجايي كه انسان بر سر دو راهي قرار گرفته و نميداند كه به كدامين سمت حركت كند و در انتخاب با مشكل مواجه شده است. بايد با اهل فن در مورد امري كه در آن با مشكل مواجه شده است، مشورت كند. شايد اهل خبره راه صواب و مستقيم را به او نشان دهند. اما اگر مشورت نتيجه ندهد و همچنان حيران باشد، استخاره او را از اين سرگرداني نجات ميدهد.

از امام عليروايت شده كه فرمود: رسول گرامي اسلاممرا به سمتي در يمن مبعوث كرد، به من فرمود اي عليكسي كه استخاره كند، سرگردان نميشود و كسي كه مشورت نمايد پشيمان نميشود.(ميزانالحكمة، ج 3، ص 226، نشر مكتب الاعلام الاسلامي.)

تا اين حد كه گفته شده استخاره خوب است. اما اينكه استخاره ملاك قضاوت قرار گيرد و در امر مهمي مثل ازدواج، بدون تحقيق به استخاره تمسك شود، بطور قطع نميتوان به آن اكتفا نمود. و بايد قبل از ازدواج، تحقيق و مشورت با افراد مورد اطمينان را مقدم بر استخاره كرد. و بعد از اين براي استخاره ميتوان به اهل علم رجوع كرد.

اصل در استخاره اين است كه هر كسي براي خود استخاره كند و به ديگران واگذار ننمايد. مرحوم حاج شيخ عباس قمي در كتاب باقيات الصالحات (حاشيه مفاتيح الجنان) در باب ششم، بحثي را به عنوان استخاره كردن براي غير مطرح كرده كه مطالعه آن مفيد است. در مورد استخاره با قرآن بايد دانست كه بعضي از آيات قرآن داراي وجوه مختلفي از معناست و گاه برداشتهاي مختلفي از آن ميشود; لذا استخاره كننده بايد بتواند معناي درستي از آيه برداشت و صدر و ذيل آيات را ملاحظه كند; به همين جهت است كه بسياري از فضلا و حتي شماري از علما از استخارة با قرآن پرهيز ميكنند. از طرفي بالاي صفحات بعضي از قرآنها نوشته شده خوب، بد و... كه به علل گوناگوني، از جمله اين كه در مواردي فهم استخاره گيرنده مطرح است، نميتواند مورد اعتماد باشد; در ضمن در بعضي چاپها اشتباهاتي ديده ميشود كه برداشت نادرستي از آيه شده; بنابر اين تنها راه، فهم و دركِ خود استخاره گيرنده است.

يادآوري ميكنيم كه علاوه بر استخاره با قرآن، شيوههاي ديگري نيز براي استخاره وجود دارد; مانند: استخاره ذات الرقاع و استخاره با تسبيح كه استخاره با تسبيح (بخصوص استخارهاي كه از صاحب جواهر; از جانب امام زمانغ نقل شده و در كتاب باقيات الصالحات در باب دوم آمده است) تجربه شده و قابل استفاده براي عموم مردم است.

در پايان، اين نكته را نيز اضافه ميكنيم كه استخاره آدابي دارد و بايد هنگام سرگرداني و پس از مشورتهاي لازم انجام شود.

يكي از شيوههاي استخاره گرفتن با قرآن اينگونه است كه سورة توحيد را سه بار ميخوانيم و بعد از سه بار صلوات ميفرستيم و سپس ميگوييم: اللهم إنّي تفألت بكتابك و توكّلت عليك فأرِني من كتابك ما هو مكتوب من سرّك المكنون في غيبك. سپس قرآني را كه تمامي سورهها را دارد (كامل است) باز ميكنيم و اولين آيه از صفحة سمت راست را نگاه ميكنيم و با توجه به آن آيه، نيك و بد مطلب مورد نظر را بدست ميآوريم.

روش ديگر: بعد از نيت ميگوييم: بسم الله الرحمن الرحيم، ان كان في قضائك و قدرك ان تمن علي شيعة آل محمد بفرج وليك و حجتك علي خلقك فاخرج علينا آيةً من كتابك مستدلّ بها علي ذلك سپس قرآن را باز ميكنيم و شش ورق ميشماريم و از ورق هفتم شش سطر را ميشماريم و از آيهاي كه سطر ششم است، مطلب خود را به دست ميآوريم.(ر.ك: باقيات الصالحات، باب ششم.)